لاله واژگون یا اشک مریم
گلستان کوه خوانسار، استان اصفهان
Inverted Tulip
Golestan kooh, Khansar, Esfahan, Iran
پ.ن : در ویکی پدیا این طور آمده که این گل در آن زمان که گلوی سیاووش با تیغ تیز آشنا می شد، شاهد ماجرا بوده و از پس آن اندوه ، گلگونه رخ، سر به زیر افکند تا آرام آرام اشک بریزد بر بی گناهی سیاووش.
چو سرو سیاوش نگونسار دید / سراپرده دشت خونسار دید
بیفکند سر را ز انده نگون / بشد زان سپس لاله واژگون
یک بار که در تلویزیون این شعر را خواندند، شنیدم که گفتند از فردوسی است اما راستش من نتوانستم پیدایش کنم و در نتیجه مطمئن نیستم!
اما خدا کند همینطور زیبا بماند .. نه واژگونیش را شاهد باشیم و نه حتا نم اشکش را !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر