پنجشنبه، آذر ۱۲، ۱۳۸۸

در راه


به بهانه ی روز جهانی معلولان و به امید هموار شدن راهشان

مکان : شهرک سینمایی غزالی، تهران
زمان : مهر 1387

Ghazali Cinema City, Tehran, Iran


۸ نظر:

معصومه گفت...

آتوسای عزیزم سلام
واقعا زیباست و تاثیرگذار که چنین عکسهایی تنها از آن روحی مهربان و صمیمی و آرام چون تو است.کارهایت هم همانند خودت صمیمی و با صفاست.
من هم برای تمام معلولین عزیز و توانا، آرزومند راهی هموار و مبارک هستم.
عید غدیر برتو دوست خوبم مبارک.
حق یارت

آرش آبخو گفت...

دریغا !
ما که زمین را آماده ی مهربانی می خواستیم کرد
خود
مهربان شدن
نتوانستیم!

چون عصر فرزانگی فراز آید
و آدمی
آدمی را یاور شود
از ما
ای شمایان
با گذشت یاد آرید!
(برتولت برشت)

Ahmad Khatiri گفت...

درود .
عکس خوب و با معتای است . موفق باشید

سعید گفت...

دیدن عکس.... فرصتی شد که با غم تنهایش از زیر طاق شکسته عبور کنم
سعید

داوود گفت...

سلام
زیباست و با مفهوم
اما این فضای گیرا و جذاب بر سوژه ای که پشت بر ما کرده برتری داره و چشمگیر تره
سپیا یا سیاه و سفیدش بهتر بود
ممنونم

وحید قاسمی زرنوشه گفت...

بسیار زیباست بسیار.
پر معنا و پر احساس
تبریک میگم به چنین قلبی و چنین نگاهی

براتون صمیمانه آرزوی موفقیت دارم.

arezoo گفت...

سلام خانومي.مبارك باشه.به اميد توفيق روز افزون

amin گفت...

تر کیبشو خیلی دوست دارم حس تلخی داره