جمعه، دی ۰۶، ۱۳۹۲

یاد ایام


من، سنگ فرش کوچه ها را دوست دارم
من در گذرها، نقش ِ پا را دوست دارم
دیوار خشتی، کوچه خاکی، طاق ضربی
شهری چنین با این نما را دوست دارم
من، تپه‌‌‌‌‌‌‌ های ماسه ای را می پسندم
آخر نه، من کار خدا را دوست دارم
در کوچه های تنگ و بی بن بست هر روز
دیدار یار آشنا را دوست دارم  

شعر از آقای ابراهیمی ( کویر انارکی)


این جا خانه ی آقای ابراهیمی در انارک است. خانه، بازسازی شده تا شبیه روز اولش باشد. این ها را برادر آقای ابراهیمی به ما گفت. همان کسی که وقتی ما را در حال گشت زدن در کوچه پس کوچه های انارک دید، دعوتمان کرد تا از خانه ی برادرش دیدن کنیم. بعد هم چند جای دیدنی اطراف انارک را به ما معرفی کرد... واقعن از ایشان سپاسگزاریم.


این حوضچه ی سفالی همانطور که در عکس نمای باز دیده می شود، زیر شیر آب قرار داشت.

این هم شعر کامل آقای ابراهیمی که روی یکی از دیوارها نصب شده بود: 


بالاخره انارک باید نشانی ثابت از انار داشته باشد ...


همان آشپزخونه ی خودمون ...


روی دیوار ...


با پای پیاده ساربانی کردن
بر پهنه ی دشت ها شبانی کردن
یا چون سگ گله پاسبانی کردن
بهتر که چو بره زندگانی کردن

شعر (روی کاغذ) : آقای ابراهیمی

 انارک، پاییز 1390

Memory of the Days
( An old house in city of Anarak )
Anarak, Esfahan, Iran

هیچ نظری موجود نیست: