با هم

نمی دانستم مرغ های دریایی هم گاهی تنبل می شوند؛ آن جا دیدم که سعی می کردند غذا را در هوا یا حتا از میان نوک یکدیگر بقاپند و بعد در صورتی که موفق نمی شدند به طرف سفره ی بزرگ دریا می رفتند که تکه های گوشت سخاوتمندانه روی آن چیده شده بود.

کودک کم کم جلو می رفت؛ انگار نماینده ی تمام آدم بزرگ هایی باشد که با فاصله ی چند قدم، تماشاگر این گردهمایی بودند.

 

 

نسيم صبح، بوي گل پراکند

افق دريايي از نور است و لبخند

دل افروزان شادي را صلا زن

سيه کاران غم را در فروبند

 

فريدون مشيري

 
29 اسفند 1389، بوشهر
 
Together
Bushehr, Iran