یکشنبه، مرداد ۱۰، ۱۳۸۹

سکوت یک ساز



باغ موزه هرندی، کرمان، فروردین 1389

Silence
Harandi Museum, Kerman, Iran


۱۰ نظر:

ناشناس گفت...

سلام
عجیبه که عکس بازه و براحتی دیده میشه
عکسی که جذابه اما عنوان خوبی نداره
چون دف پاره در گوشه ها دوخته شده، پس هیچ سکوتی در کار نیست
رنگ بندی غالب بر فضای عکس هم جذابه و حال و هوای غم انگیز عکس رو تشدید می کنه
ممنونم
داوود

معصومه گفت...

آتوسای عزیزم سلام
بسیار زیبا
خیلی اوقات سکوت است که زیبایی را به همراه دارد...
موفق باشی دوست عزیزم

معصومه گفت...

دل بینوای مارا بنواز ای عشق
که این ساز شکسته اش خوش آهنگ تر است
موفق باشی

حبیب گفت...

کادربندی قشنگی داره این عکس که میشه طنین صدای این دف رو در راهروهای عمارت قدیمی به گوش شنید.
دف پاره است و صدایی بر نمیخیزد از آن...وای از آن روز که دفهای وجود مردمانمان به آواز درآیند...

هستی گفت...

خیلی قشنگ بود.درست مثل حال و هوای موزه.
اسمش هم خیلی جذبم کرد.

حميد سلطان آباديان گفت...

خانم تقوي ،
مدتيه عكس هاي وبلاگ شما براي من باز نميشه و به نمايش درنمياد.

مهدی رضوی گفت...

زیباست

مهدی گفت...

شاید هم سقوط یک ساز...

رضا گفت...

سلام عکس قشنگی شده
مفهم جالبی هم داره و عنوانش هم قشنگه
با عکس جدید به روزم خوشحال میشم سر بزنید
موفق باشید

سعيد گفت...

سلام
سوژه خوبي هست
منتها دارم تلاش مي كنم باهاش ارتباط برقرار كنم
آروزي موفقيت مي كنم