دماوند ما

هر وقت جلوه می کرد، احساس غرور و سربلندی می کردم. گاهی که هوا کمتر آلوده! بود و از سمت قم به تهران حرکت می کردیم یا گاهی که از جاده ی هراز به طرف دریا می رفتیم ، دماوند افسانه ای چند دقیقه ای افتخار همراهی می داد.

اما امسال دماوند را بیش از پیش دوست دارم.
سه بار در خرداد ماه به بهانه ی دیدن گل ها، به خصوص شقایق های خاص آن منطقه، میهمان دامنه های سبز و گلدارش بودیم؛ حالا بیشتر می شناسمش:

در آخر هم عکسی از یک دماوند دیگر ببینید که این دماوند و امثال آن وقتی در دل طبیعت دیده می شوند، دیگر حرفی برای گفتن باقی نمی ماند!

به مناسبت روز ملی دماوند و جشن تیرگان؛ روزی که آرش کمانگیر، اسطوره ی بزرگ ایرانی بر فراز دماوند ایستاد و با پرتاب یک تیر و فدا کردن جانش، مرز ایران و توران را مشخص کرد و نماد جانفشانی در راه میهن شد.


مازندران، خرداد 1389


Our Damavand
Mazandaran, Iran


@: لطفا برای دیدن تصاویر در اندازه بزرگتر روی آن ها کلیک کنید.
Click on Photos to Enlarge


پ.ن: دیروز به دلایلی نامعلوم! نتوانستم عکس های مربوط به دماوند را ارسال کنم، ولی چون روز ملی دماوند بود اصرار داشتم که ارسال پیام در روز خودش صورت بگیرد بنابراین از دوستانی که دیروز با پست بدون عکس مواجه شدند، عذر می خواهم.