خودِ من

اگر می دانستی چقدر دلم برای خودم تنگ شده!
اگر می دانستی...
باز هم
آب از آب تکان نمی خورد!


تخت جمشید، اسفند 1389


Me n Myself
Perspolis, Fars, Iran

خانه اش

فریب نگاهش را نخورید؛ آن قدرها هم غریب نواز نبود!
به جایش تا دلتان بخواهد نسبت به هم قطارانش که مثل قطار دنبالش می آمدند مسوولیت پذیر بود!


جاده عباس آباد به کلاردشت، 1389


Her Home
Abbas abad-Kelardasht road, Mazandaran, Iran

تنگه هایقر

اگر قرار باشد سفری به آمریکا داشته باشید، اولین جایی که دوست دارید ببینید کجاست؟

این پرسشی است که مسلما پاسخ‌های گوناگونی دارد. شاید خیلی‌ها که مثل من به طبیعت علاقه‌مند هستند اولین انتخابشان، بازدید از گراند کانیون باشد. اما به قول شاعر که می‌گوید "راه شیراز برای تو دوره!" راه گراند کانیون هم برای خیلی‌‌ها از جمله من، در حال حاضر خیلی دوره!

به همین دلیل وقتی شنیدیم جایی در 35 کیلومتری جنوب غربی شهرستان فیروز‌آباد (بعد از روستای رودبال) تنگه‌ای وجود دارد که گرچه به بزرگی گراند کانیون نیست اما بدون شک یکی از جلوه‌‌های زیبای طبیعت کشور ماست، آن را در برنامه‌ی فشرده! سفرمان گنجاندیم و البته همراه با این دریغ و افسوس که ممکن است این اولین و آخرین باری باشد که او را چنین زیبا و با‌شکوه می‌بینیم.

این تنگه به خاطر عمق زیاد و دیواره‌هایش به گراند کانیون ایران مشهور است.

چنان‌چه به این‌گونه از مناظر طبیعی علاقه دارید، برای دیدارش بشتابید! چرا که تا چند وقت دیگر سدی که در حال ساخت است، برای همیشه راه گلوی این تنگه زیبا را می‌بندد و خفه‌اش می‌کند!

خرما نتوان خورد از‌ین خار که کشتیم

دیبا نتوان بافت از‌ین پشم که رشتیم

تنگه هایقر، فیروزآباد، فروردین 90


Haegher Strait
Firouzabad, Fars, Iran

روز دماوند

به مناسبت روز ملی دماوند که مقارن با جشن تیرگان است.

دره لار، خرداد 90

Day of Damavand
Lar Valley, Mazandaran, Iran


پی نوشت بی ربط: گاهی دل آدم برای چیزهای عجیبی تنگ می شود. هیچ وقت فکر نمی کردم روزی دلتنگ پر رنگ شدن "نقشه ایران" در صفحه ی آمار وبلاگم شوم!